Zoals jullie allemaal wel wat kunnen volgen hebben, was Mahika aka pupje 1, de pup die ik het liefste van al zelf wou houden. Ze leek (en lijkt) zo hard op haar mama. Vanaf de eerste blik was ik verliefd op haar. Ze kwam in het nest ook heel vaak gewoon tegen mij aan liggen/hangen/staan, met haar pootje op mijn been of arm. Maar helaas mocht ik haar niet houden.
Met heel veel spijt in mijn hart, heb ik haar toen 'afgegeven' aan hele leuke mensen met leuke kindjes en lekker dichtbij.
Het afscheid was verschrikkelijk. Zij en haar broertje Mika (wolfsklauwtje) zijn hier wat langer gebleven dan de andere broertjes en zusjes, zodus had ik al 'extra' tijd gehad met hen. Op 15 december was het dan zover, ze zouden die dag allebei verhuizen naar hun nieuwe baasjes. Je weet wel: zo'n dag waar je superhard tegenop kijkt...maar ik had er een goed gevoel bij, ze gingen beiden naar superleuke mensen.
Uiteindelijk heb ik Mahika nog heel regelmatig gezien. Ze kwam hier een paar keer op 'vakantie' en dat was altijd super!
De laatste keer dat ze hier was vroegen haar baasjes of ze mocht terug komen. Door omstandigheden ging het niet meer...
Natuurlijk heb ik ze met open armen terug ontvangen, het blijft tenslotte mijn 'baby'tje'. Begin mei is ze terug naar ons gekomen.
En toen kwam het...gingen we op zoek naar een nieuw baasje voor haar of zou ik toch nog eens vragen aan Kenny of ik ze echt niet kon houden? Het zou echt supermoeilijk zijn om haar een 2e keer te moeten afgeven.
Na lang praten, hebben we dan samen beslist om haar toch hier te houden. Ze mag lekker bij haar mama en papa blijven.
Misschien was het wel het lot en moest het zo zijn...Ik ben natuurlijk super blij dat ze terug is. In ieder geval, ze is de dikste vrienden met Kendo en die 2 samen kunnen gewoon uren doorgaan. Ook Nuka vindt het superleuk, alleen zij 'zegt' sneller als het haar tegen steekt :-)
Het is een hele lieve en vrije pup die heeel graag kattenkwaad uithaalt en een meester is in het stelen. Hier hebben we duidelijk het laatste nog niet van gezien hahaha.
Met heel veel spijt in mijn hart, heb ik haar toen 'afgegeven' aan hele leuke mensen met leuke kindjes en lekker dichtbij.
Het afscheid was verschrikkelijk. Zij en haar broertje Mika (wolfsklauwtje) zijn hier wat langer gebleven dan de andere broertjes en zusjes, zodus had ik al 'extra' tijd gehad met hen. Op 15 december was het dan zover, ze zouden die dag allebei verhuizen naar hun nieuwe baasjes. Je weet wel: zo'n dag waar je superhard tegenop kijkt...maar ik had er een goed gevoel bij, ze gingen beiden naar superleuke mensen.
Uiteindelijk heb ik Mahika nog heel regelmatig gezien. Ze kwam hier een paar keer op 'vakantie' en dat was altijd super!
De laatste keer dat ze hier was vroegen haar baasjes of ze mocht terug komen. Door omstandigheden ging het niet meer...
Natuurlijk heb ik ze met open armen terug ontvangen, het blijft tenslotte mijn 'baby'tje'. Begin mei is ze terug naar ons gekomen.
En toen kwam het...gingen we op zoek naar een nieuw baasje voor haar of zou ik toch nog eens vragen aan Kenny of ik ze echt niet kon houden? Het zou echt supermoeilijk zijn om haar een 2e keer te moeten afgeven.
Na lang praten, hebben we dan samen beslist om haar toch hier te houden. Ze mag lekker bij haar mama en papa blijven.
Misschien was het wel het lot en moest het zo zijn...Ik ben natuurlijk super blij dat ze terug is. In ieder geval, ze is de dikste vrienden met Kendo en die 2 samen kunnen gewoon uren doorgaan. Ook Nuka vindt het superleuk, alleen zij 'zegt' sneller als het haar tegen steekt :-)
Het is een hele lieve en vrije pup die heeel graag kattenkwaad uithaalt en een meester is in het stelen. Hier hebben we duidelijk het laatste nog niet van gezien hahaha.