Ik telde praktisch de dagen of tot het zover was, zo erg keek ik er naar uit om haar hier te hebben. Ik had mijn 'voorbereidingen' al getroffen (lees: mijn fototoestel opgeladen en kaartje leeggemaakt), zodat ik geen tijd te verliezen had en heeel veel foto's kon nemen.
Eindelijk was het zover, het werd zaterdagmorgen. Toen ze langs de poort kwamen, wist ze blijkbaar nog heel goed de weg, ze ging recht aan de deur staan en begon heel zot rond te lopen. Ik denk dat ze ook wel heel blij was om mij te zien.
Daarna eerst Nuka buiten gelaten. Zij is de rustigste en makkelijkste. Na veel lawaai, gebrom en tanden zetten, was het in orde. Mahika was door het dolle heen en Nuka had iets van: 'ela ela, een beetje rustiger'. Dat ging vlotjes. Ze hebben eventjes rondgelopen zodat 'het zot' wat van Mahika was (helaas ;-) )
Daarna was het tijd voor 'de uitdaging'. Kendo is een beetje moeilijker, soms klikt het en soms ook niet. Maar wat zou het hier zijn? Voor alle zekerheid had ik hem zijn muilkorf aangedaan, en eerlijk gezegd, ik was een beetje blij dat ik het gedaan had. Hij 'vloog' op Mahika, die nog steeds even druk aan het doen was. Na een tijdje werd het wel wat rustiger, maar steeds als Mahika in de buurt kwam, trok hij zijn lip. Mahika op haar beurt probeerde hem een beetje te 'onlopen' en liep dus in een boogje rond Kendo.
Na een tijdje buiten gelopen te hebben, zijn we dan naar binnen gegaan. Kijken wat het daar gaf. Een beetje hetzelfde als buiten, maar het werd steeds minder en minder. Uiteindelijk ben ik met Kendo en Mahika alleen naar buiten geweest. Ze konden al naast elkaar lopen of staan, dus waagde ik het er op om de muilkorf af te doen. Het was goed. Mahika voelde zich wel echt in haar nopjes, want ze begon Kendo verder uit te dagen en in zijn poten te bijten en dat vond hij niet zo leuk. Dus daar ging Mahika weer op haar rug. Ik moet zeggen, ik herken veel van hem in haar. Ook Kendo heeft het lastig met 'opvoeding'. In die zin dat als Nuka hem onder zijn voeten geeft, hij gewoon eens zo zot begint te doen en dat doet Mahika dus ook.
En vanaf dan heb ik verder heerlijk genoten van die 3 schatjes. Ik herken zoveel van Nuka en Kendo in Mahika. Super om te zien gewoon.
Wat mij wel opvalt is hoe goed Mahika ook is met Amber. Niet vreemd natuurlijk want ze is mee gesocialiseerd door haar, maar toch merk ik een zeker verschil tussen Mahika enerzijds en Nuka en Kendo anderzijds. Het lijkt wel of Mahika nog meer kan 'verdragen' dan Nuka en Kendo. Ze schrikt ook helemaal niet als Amber per ongeluk praktisch op haar valt.
Het was een superleuk weekendje. Ik heb gewoon een heel weekend genoten van Mahika, Nuka en Kendo, maar ook de manier waarop ze met elkaar omgaan en hoe ze alles 'regelen', hoe hard ik dingen van Nuka en Kendo terug zie in Mahika,...kortom genieten 'pur sang'.
Stiekem kijk ik al uit naar een volgend logeerpartijtje!