Na een hele tijd weer aftellen, was het dan eindelijk zo ver. De baasjes van Kinjo gingen op vakantie en Kinjo zou bij ons komen logeren. Jeeej, wat keek ik er naar uit om mijn 'kleine' puppy terug te zien en natuurlijk was ik ook razend benieuwd hoe Nuka, Kendo en Mahika zouden reageren.
Aangezien ik met Mahika niet echt problemen zag, ben ik eerst met Nuka, Kendo, Kinjo en de baasjes van Kinjo even een wandelingetje gaan maken. Ik hoopte dat zo de hondjes wat gekalmeerd waren en dat het makkelijker was. Onderweg ging het niet zo denderend eerlijk gezegd. Met Nuka was het niet echt een probleem, maar Kendo vond het toch niet alles. Toen we thuis kwamen hebben we eerst eventjes Mahika met haar broertje laten spelen. Daarna voor alle veiligheid toch Kendo zijn muilband weer op gedaan. Nu ja, we wisten van de vorige keren met Mahika dat de eerste momenten met haar ook niet van een leien dakje liepen, maar daarna ging het goed. We hoopten dus dat het deze keer ook zo zou lopen.
Maar helaas...
Aangezien ik met Mahika niet echt problemen zag, ben ik eerst met Nuka, Kendo, Kinjo en de baasjes van Kinjo even een wandelingetje gaan maken. Ik hoopte dat zo de hondjes wat gekalmeerd waren en dat het makkelijker was. Onderweg ging het niet zo denderend eerlijk gezegd. Met Nuka was het niet echt een probleem, maar Kendo vond het toch niet alles. Toen we thuis kwamen hebben we eerst eventjes Mahika met haar broertje laten spelen. Daarna voor alle veiligheid toch Kendo zijn muilband weer op gedaan. Nu ja, we wisten van de vorige keren met Mahika dat de eerste momenten met haar ook niet van een leien dakje liepen, maar daarna ging het goed. We hoopten dus dat het deze keer ook zo zou lopen.
Maar helaas...
Toen de baasjes van Kinjo weg waren, heb ik nog heel lang met Kinjo en Kendo buiten gezeten. Soms ging het goed, maar dan ineens was het terug gedaan. Dus werd het even switchen met hondjes in de bench of los. 's Nachts stond Kendo zijn bench naast de bench van Kinjo, dus hopelijk konden zo ook al een beetje aan elkaar wennen. De nacht zijn we goed doorgekomen. Alleen ben ik 's morgens wel een hele tijd vroeger opgestaan, zodat ik genoeg tijd had om de hondjes eten te geven en toch nog even te kunnen laten rondlopen voordat ik moest gaan werken. Ik zou pas 's middags terug thuis zijn. Ik heb het toen nog een paar keer geprobeerd om Kinjo en Kendo samen te laten lopen, maar het lukte gewoon niet.
Ondertussen had ik wel al een back-up plan voor als het echt niet zou lukken.
Onder lichte 'druk' van mij, zijn we dan uiteindelijk toch (na meer dan een jaar vertraging) kennelpanelen gaan halen. Zo konden ze wel buiten zitten, zonder dat ze elkaar voor de voeten liepen. En met wat switchen tussen de hondjes in de kennel en los, zou het wel lukken. Die zaterdag hebben Kenny en ik dus onze kennel geplaatst. Eerst hebben we een put gegraven, zodat we betonijzers konden ingraven. Daarna konden we de panelen zetten. Na een dagje goed doorwerken (met hulp van de hondjes en Amber) is het dan toch gelukt: onze kennel was klaar.
Ondertussen had ik wel al een back-up plan voor als het echt niet zou lukken.
Onder lichte 'druk' van mij, zijn we dan uiteindelijk toch (na meer dan een jaar vertraging) kennelpanelen gaan halen. Zo konden ze wel buiten zitten, zonder dat ze elkaar voor de voeten liepen. En met wat switchen tussen de hondjes in de kennel en los, zou het wel lukken. Die zaterdag hebben Kenny en ik dus onze kennel geplaatst. Eerst hebben we een put gegraven, zodat we betonijzers konden ingraven. Daarna konden we de panelen zetten. Na een dagje goed doorwerken (met hulp van de hondjes en Amber) is het dan toch gelukt: onze kennel was klaar.
En er is dankbaar gebruik van gemaakt door de hondjes. Aangezien dat Kendo, tijdens de graafwerken in de bench had gezeten, mochten Kinjo en Mahika als eerste in de kennel. We hadden er een oude zetel in geplaatst en binnen de kortste keren lag mevrouwtje Mahika er al in. Kinjo was 'het slaafje' die ervoor mocht liggen.
Na de ietwat moeilijkere start, hebben we toch enorm genoten van Kinjo. Wat een knuffelkont is het toch en groot! Ohja vertelde ik al dat hij ook mooi is? Mahika vond het bezoekje van haar broertje ook super. Die 2 hebben met elkaar geravot dat het niet normaal is. En soms ging het er echt vrij wild aan toe.
Ik herinner mij echt een 'spelletje'. Het was gewoon schitterend om te zien. Mahika was op een takje of hoefje aan het kauwen en Kinjo wou het ook graag hebben natuurlijk. Hij cirkelde als het ware rond Mahika, met de staart omhoog, maar Mahika liet zich niet afleiden. Toen Kinjo een beetje verderop een lege plastic fles zag liggen, ging hij die pakken en begon daar wat mee te spelen. Aangezien de fles wat kraakte, werd de interesse van Mahika gewekt en mevrouwtje sprong recht om de fles af te pakken van Kinjo. Natuurlijk was hij niet echt geïnteresseerd in de fles, maar haastte hij zich naar het hoefje en jawel: Victory!! Kinjo had wat hij wou en Mahika? Tja, die probeerde natuurlijk om het terug te pakken. En zo konden ze uren doorgaan.
Na 10 dagen was de tijd gekomen dat hij terug naar zijn baasjes moest. Het was echt super om hem 10 dagen bij ons te hebben. Spijtig dat het met Kendo niet echt klikt, maar we hebben er wel van genoten. Wij, maar ook Nuka en Mahika, want jawel, mama Nuka vond het ook wel leuk.
Na de ietwat moeilijkere start, hebben we toch enorm genoten van Kinjo. Wat een knuffelkont is het toch en groot! Ohja vertelde ik al dat hij ook mooi is? Mahika vond het bezoekje van haar broertje ook super. Die 2 hebben met elkaar geravot dat het niet normaal is. En soms ging het er echt vrij wild aan toe.
Ik herinner mij echt een 'spelletje'. Het was gewoon schitterend om te zien. Mahika was op een takje of hoefje aan het kauwen en Kinjo wou het ook graag hebben natuurlijk. Hij cirkelde als het ware rond Mahika, met de staart omhoog, maar Mahika liet zich niet afleiden. Toen Kinjo een beetje verderop een lege plastic fles zag liggen, ging hij die pakken en begon daar wat mee te spelen. Aangezien de fles wat kraakte, werd de interesse van Mahika gewekt en mevrouwtje sprong recht om de fles af te pakken van Kinjo. Natuurlijk was hij niet echt geïnteresseerd in de fles, maar haastte hij zich naar het hoefje en jawel: Victory!! Kinjo had wat hij wou en Mahika? Tja, die probeerde natuurlijk om het terug te pakken. En zo konden ze uren doorgaan.
Na 10 dagen was de tijd gekomen dat hij terug naar zijn baasjes moest. Het was echt super om hem 10 dagen bij ons te hebben. Spijtig dat het met Kendo niet echt klikt, maar we hebben er wel van genoten. Wij, maar ook Nuka en Mahika, want jawel, mama Nuka vond het ook wel leuk.