Weer eventjes tijd voor een update.
Vandaag zitten we al bijna op het einde van dag 60. Nog een paar daagjes en dan kunnen we eindelijk de kleine bubbeltjes in levende lijve zien. Ik kijk er enorm naar uit.
Ik was mij daarstraks aan het bedenken dat het toch raar is dat we bij een kat ons 'geen zorgen' maken, die bevalt in de ene of andere doos, vaak zonder dat we het zien en daar gaat het toch ook goed? Terwijl nu, jonges toch, wat een gedoe eigenlijk :-)
Ben zo nerveus als ik groot ben, al zoveel voorbereidingen getroffen, zaken gehaald voor het geval dat... Terwijl het eigenlijk gewoon de natuur is.
Ik neem elke dag een aantal keer Nuka haar temperatuur op, maar hij is nog steeds dezelfde. Ik merk wel dat mijn meisje het zwaar begint te krijgen. Ze slaapt heeel veel en beweegt praktisch niet om het zo te zeggen. Ze eet wel nog flink haar eten op en als er koekjes in de buurt zijn dan staat ze ook op de eerste rij, maar toch... het begint te wegen voor haar. Dat merk je gewoon. Ze heeft zo'n blik in haar oogjes...*zucht*. Nog eventjes volhouden meid, je kan het!
's Avonds kruipt ze vaak in de werpkist, met of zonder Kendo. En vanaf vanavond slaap ik beneden bij haar. Ik dacht gisteren nog eens goed in mijn eigen bedje te slapen, maar helaas, ik heb liggen draaien en keren en woelen en heb praktisch elk uur van de nacht gezien. We zullen het maar op de stress steken. :-)
Morgen nog eens de camera testen en de batterijen allemaal opladen, zodat ik alles bij de hand heb en dan denk ik dat ik er 'klaar' voor ben.
Ik heb nog wat foto's en een filmpje, zodat jullie toch wat kunnen meegenieten...Het filmpje vind ik persoonlijk zoooo mooi. Je ziet echt een pupje helemaal 'verkruipen' in haar buikje.
Ik geniet van die bubbeltjes, iedere dag, maar nog meer geniet ik van wat ik binnen heel korte tijd mag meemaken, samen met mijn meisje <3<3<3
Vandaag zitten we al bijna op het einde van dag 60. Nog een paar daagjes en dan kunnen we eindelijk de kleine bubbeltjes in levende lijve zien. Ik kijk er enorm naar uit.
Ik was mij daarstraks aan het bedenken dat het toch raar is dat we bij een kat ons 'geen zorgen' maken, die bevalt in de ene of andere doos, vaak zonder dat we het zien en daar gaat het toch ook goed? Terwijl nu, jonges toch, wat een gedoe eigenlijk :-)
Ben zo nerveus als ik groot ben, al zoveel voorbereidingen getroffen, zaken gehaald voor het geval dat... Terwijl het eigenlijk gewoon de natuur is.
Ik neem elke dag een aantal keer Nuka haar temperatuur op, maar hij is nog steeds dezelfde. Ik merk wel dat mijn meisje het zwaar begint te krijgen. Ze slaapt heeel veel en beweegt praktisch niet om het zo te zeggen. Ze eet wel nog flink haar eten op en als er koekjes in de buurt zijn dan staat ze ook op de eerste rij, maar toch... het begint te wegen voor haar. Dat merk je gewoon. Ze heeft zo'n blik in haar oogjes...*zucht*. Nog eventjes volhouden meid, je kan het!
's Avonds kruipt ze vaak in de werpkist, met of zonder Kendo. En vanaf vanavond slaap ik beneden bij haar. Ik dacht gisteren nog eens goed in mijn eigen bedje te slapen, maar helaas, ik heb liggen draaien en keren en woelen en heb praktisch elk uur van de nacht gezien. We zullen het maar op de stress steken. :-)
Morgen nog eens de camera testen en de batterijen allemaal opladen, zodat ik alles bij de hand heb en dan denk ik dat ik er 'klaar' voor ben.
Ik heb nog wat foto's en een filmpje, zodat jullie toch wat kunnen meegenieten...Het filmpje vind ik persoonlijk zoooo mooi. Je ziet echt een pupje helemaal 'verkruipen' in haar buikje.
Ik geniet van die bubbeltjes, iedere dag, maar nog meer geniet ik van wat ik binnen heel korte tijd mag meemaken, samen met mijn meisje <3<3<3